Langsung ke konten utama

Naskah Drama dalam Bahasa Jawa

Kali ini saya akan share 'Sebuah Legenda yang di-Dramakan'
dalam membuat naskah ini, saya ditemani oleh teman-teman sekelompok saya.
yak mari disimak dan jika ingin meng-copy, budayakan izin.

RORO JONGGRANG
(ASAL MULA CANDI PRAMBANAN)

Kelompok 1
-          Evi Listyarini               (05)      sebagai : Rakyat 2; Dayang Roro Jonggrang.
-          Hilyatanta Fiddaril Izza            (09)      sebagai : Rakyat 1; Jin 2;
-          Marizka Zahra Annisa             (13)      sebagai : Roro Jonggrang
-          Panji Yudha Tama       (16)      sebagai : Patih Kerajaan Pengging.
-          Rahma Maesarah         (18)      sebagai : Ratu Kerajaan Prambanan; Jin 1
-          Tha’at Al-Ahad                        (23)      sebagai : Bandung Bondowoso

Adegan I  (Kerajaan Pengging)
            Di kerajaan hiduplah seorang raja yang sangat kejam yang bernama Bandung Bandowoso. Ia terkenal kekerajaannya karena selalu membunuh orang yang tidak menuruti perkataannya. Bandung selalu ingin memperluas derah kekuasaannya. Suatu hari, Bandung bandowoso bertemu dengan seorang wanita cantik bernama Roro Jonggrang.
Bandung          : Mbak, jenenge sinten nggih?
Roro Jonggrang            : Kula Roro Jonggrang mas, sampeyan sinten nggih?
Bandung          : Aku Bandung Bandowoso. Mapan neng ndi mbak?
Roro Jonggrang            : Kerajaan Pengging.
Bandung          : Mlaku-mlaku yo mbak.
Roro Jonggrang            : Meh nendi mas?
Bandung          : Mubeng-mubeng neng kene wae.
            Ketika jalan-jalan, salah satu dari mereka tidak ada yang membuka mulut. Dan tidak ada perbincangan ketika di jalan. Ketika sampai di bawah pohon, Bandung Bondowoso mengajak Roro Jonggrang duduk di sebuah bangku yang tampak lebih sepeti bangku taman.
Bandung          : Roro, kowe wes kesel hurung?
Roro Jonggrang            : Sitik mas.
Bandung          : Lungguh kene sek yo.
Roro Jonggrang            : Yo mas.
            Lama mereka tidak berbicara, dan akhirnya Bandung Bondowoso mulai angkat bicara.
Bandung          : Roro Jonggrang,
Roro Jonggrang            : Nggih mas?
Bandung          : Orapopo.
Roro Jonggrang            : Bandung? Opo iyo sampeyan Raja?
Bandung          : Ho.o Roro, pie?
Roro Jonggrang            : Orapopo mas.
Bandung          : Oh iyo. Kowe anake sopo to Roro?
Roro Jonggrang            : Aku iki putri ing Kerajaan Prambanan.
Bandung          : Opo kerajaan iku gedhe?
Roro Jonggrang            : Iyo mas, iki wes sore mas. Aku bali ndisik yo.
Bandung          : Iyo Roro. Opo tak terke mulih?
Roro Jonggrang            : Ora usah mas.

Adegan II (Kerajaan Pengging)
            Bandung Bandowoso mulai merajalela dan menunjukkan sikap kejamnya sebagai seorang raja dan menghukum 2 orang rakyatnya yang sedikit membicarakannya.
Bandung          : HAHAHAHAHA! Akhirnya sedikit demi sedikit aku telah mendekati Roro Jonggrang. Dan sebentar lagi aku akan mendapatkan hatinya. HAHAHAHA
Rakyat 1          : Aduh, piye iki? Bandung Bandowoso wes mulai merajalela. Dekne mesti soyo kejem karo dewe!
Rakyat 2          : Hayo! Duh piye iki? Piye dewe iso ngadepi kekejemane Bandung Bondowoso?
            Bandung Bandowoso mendengar pembicaraan 2 rakyat yang membicarakannya.
Bandung          : Sopo mau seng ngomongke aku??
Rakyat 2          : Nuwun Sewu raja, kulo sing ngelakokake.
Bandung          : APA YANG KALIAN BICARAKAN TADI?
Rakyat 1          : Aaaanuuu..
Bandung          : Cepet! Muni pie?
Rakyat 2          : Mboten nopo-nopo raja.
Bandung          : Ngapusi! Padakke aku ra krungu po??
Rakyat 1          : Ampun raja. Kulo ojo di hukum.
Bandung          : Ora iso! Kowe-kowe kudu dihukum! Patih, jikukke Cambuk.
Patih                : Niki raja.
Bandung          : RASAKNO!!!
Rakyat 2          : Loro raja! Kulo ojo dihukum!
Rakyat 1          : Sampun raja! Niki pun loro banget. Sampun!
Bandung          : Patiiiihh!!!
Patih                : Nggih raja?
Bandung          : Gowo wong loro iki. Lebokke neng penjoro kerajaan!
Patih                : Nggih raja! *Menggiring kedua rakyat menuju penjara kerajaan lalu kembali menghadap raja*
Bandung          : Rakyatku wis mulai do wani ro aku. Njur saiki dewe kudu pie patih? Opo kudu ngehukum kabeh rakyat sing wani?
Patih                : Ojo raja. Mangkeh nek dihukum, njenengan mboten kagungan rakyat. Mending dewe mateni ratu ing Kerajaan prambanan.
Bandung          : Kerajaan Prambanan? Sesuk siapke senjata, lan mengko dewe maju cah loro tok. Lan siapke siasat kanggo mateni ratu prambanan.
Patih                : Nggih raja.

Adegan III (Kerajaan Prambanan)
            Pada pagi harinya, Bandung Bandowoso beserta patih telah mempersiapkan senjata berupa anak panah untuk membunuh Ratu Prambanan. Dan sesampainya di kerajaan prambanan, Bandung Bandowoso mengintip ke dalam kerajaan. Dilihatnya Roro Jonggrang dan Ratu kerajaan Prambanan sedang berbincang-bincang di halaman.
Ratu                 : Roro, opo kowe uwes ketemu raja kerajaan pengging?
Roro Jonggrang            : Sampun buk.
Ratu                 : Kowe kudu ati-ati karo raja pengging Roro.
Roro Jonggrang            : Lha wonten nopo to buk?
Ratu                 : Raja Pengging iku kepingin ndadekake kerajaan Prambanan iki dadi kekuasaane dekne. Lan raja iku kejem banget Roro.
Roro Jonggrang            : Nggih buk, kula mesti ati-ati kalih Bandung Bondowoso iku.

            Sementara di tempat Bandung Bondowoso dan Patih Berdiri...
Bandung          : Patih, rasah sido wae yo?
Patih                : Lha nopo raja?
Bandung          : Lha jebule kui ibune Roro Jonggrang ee.
Patih                : Lha mancen to raja!
Bandung          : Yo pie jal?
Patih                : Dewe nyamar wae raja. Mangkeh langsung manah Ratu Prambanan.
Bandung          : Kowe yakin iso?
Patih                : Saged raja.
            Bandung Bandowoso kembali ke kerajaan pengging bersama patih. Lalu mereka mempersiapkan penyamaran mereka. Ketika malam tiba, mereka ke kerajaan Prambanan untuk membunuh ratu Prambanan.
Bandung          : Ndi panahe!?
Patih                : Niki raja! Ati-ati. Niku ratu prambanan gek neng teras, maca koran. Mumpung mboten enten Roro Jonggrang.
Bandung          : Siji, loro, telu! Hiyaaakkk!!!!
            Dan anak panah yang ditembakkan oleh Bandung Bondowoso telah mengenai tubuh ratu Prambanan. Ratu prambanan berteriak dan Roro Jonggrang terbangun dari tidurnya.
Roro Jonggrang            : Suara nopo niku? *Roro Jonggrang keluar kerajaan*
Roro Jonggrang            : Ibuuuukkkk!!!!!?? Sopo seng wani mateni ibukku???
Ratu                 : Roro,
Roro Jonggrang            : Ibuk....
Ratu                 : Roro, ibuk ndue pesen. Nek ono sopo wae seng meh nguasani kerajaan iki, opo meh dadi bojomu, kowe kudu ngenehi syarat, nggawe sewu candi.
Roro Jonggrang            : Nggih ibuk! Ibuukk. Ibuk, ojo mati bukk..
Ratu                 : Roro, jogo kerajaan iki. *dan sekejap, Ratu Prambanan menghembuskan nafas terakhirnya di pangkuan sang anak*
Patih                : Raja! Roro Jonggrang metu raja!
Bandung          : Wah, ayo mlayu patih!!!
            Roro Jonggrang melihat dua orang sedang berlari menjauhi kerajaan prambanan. Namun ia hanya melihat samar-samar punggung orang itu.

Adegan IV (Kerajaan Prambanan)
            Setelah kematian Ratu Prambanan, Roro Jonggrang merasa kesepian dan menjadi pemimpin di kerajaan Prambanan. Dan suatu hari, Bandung Bandowoso melewati Kerajaan Prambanan.
Roro Jonggrang            : Bandung Bandowoso?
Bandung          : Roro?
Roro Jonggrang            : Meh nendi Bandung?
Bandung          : Iki gek nggolek kewan Roro.
Patih                : Raja, mboten enten kewan ting mriki.
Bandung          : Yowes, teko kowe nggolek-nggolek meneh patih. Aku arep mlaku-mlaku ro Roro Jonggrang ndisik.
Patih                : Nggih raja. *patihpun meninggalkan kerajaan dan mencari hewan di hutan kembali*
Bandung          : Roro, kowe ora bingung mimpin kerajaan iki dewekan?
Roro Jonggrang            : Ora Bandung. Aku uwis diajari cara mimpin kerajaan karo ibukku.
Bandung          : Owalah.
            Raut wajah Bandung Bandowoso mulai berubah. Dan ketika Roro Jonggrang memandang Bandung Bandowoso, ia baru menyadari jika Bandung Bandowoso mencoba mengambil alih kerajaan, seperti yang dikatakan Ratu Prambanan sebelum meninggal dunia.
Bandung          : Roro, opo kowe gelem dadi bojoku?
Roro Jonggrang            : Aku ora yakin Bandung.
Bandung          : Kowe ora yakin karo aku?
            Roro Jonggrang teringat wasiat dari Ratu Prambanan ketika sebelum meninggal.
Roro Jonggrang            : Ono syarate Bandung Bandowoso.
Bandung          : Opo syarate Roro? Opo wae bakal tak sanggupi.
Roro Jonggrang            : Kowe kudu Gawekke aku sewu candi
Bandung          : Halah, meng candi. Oke Roro.
*Di Dalam Kerajaan Prambanan*
Roro Jonggrang            : Aku yakin! Bandung Bandowoso ora iso nggawe sumur ing sewengi.
           
            Sementara di kerajaan pengging, Bandung Bandowoso sedang menyusun rencara dengan patih.
Bandung          : Patih, undangke jin-jin kanggo ngrewangi aku nggawe sumur.
Patih                : Nggih raja.
Patih                : Wahai JIN! Datanglah! Bantu Bandung Bandowoso. Kami butuh kalian!
            Dan seketika, dua jin yang dipanggil oleh patih datang.
Jin 1                 : Ono opo iki do ngundang dewe?
Jin 2                 : Hayo! Ono opo? Pokoke nek njaluk-njaluk, meng peng pisan. Nek uwes pisan yo kudu uwes!
Patih                : Tulung jin! Rewangi Bandung Bandowoso nggawe sewu candi!
Jin 1                 : Hahahaah! Gampang. Seng penting ora ono matahari to?
Jin 2                 : Nah! Nek ono matahari, pokoke dewe kudu wes mbalik neng kerajaan jin!
Patih                : Iyo jin! Saiki cepet gawe sewu candi ing kene!
Jin 1                 : Siap!
            Dari kejauhan, Roro Jonggrang dengan seorang Dayangnya mengintip cara kerja Bandung Bandowoso. Roro Jonggrang mengetahui bahwa Bandung Bandowoso mengajak para Jin untuk membuat seribu candi.
Roro Jonggrang            : Wah nek ngene yo Bandung Bandowoso mesti le iso nggawe sewu candine.
Dayang                        : Yo, dewe kudu mandekke para jin sing ngerewangi Bandung Bandowoso.
Roro Jonggrang            : Yo kepiye carane?
Dayang                        : Para jin iku kelemahane yen ono Matahari.
Roro Jonggrang            : Terus?
Dayang                        : Mending dewe nutuki lesung ben dikira matahari wes meh njedul ratu.
Roro Jonggrang            : Wahh apik kui idene!
Dayang                        : Siji meneh, dewe nirokake suara pitik!
Roro Jonggrang            : Yowes ayooo!!!!
            Roro Jonggrang dan dayangnya memukul lesung dan menirukan suara ayam. Kedua jin yang dipanggil oleh Bandung Bandowoso mengira bahwa matahari akan terbit. Dan mereka meninggalkan Bandung Bandowoso dengan candi yang hampir berhasil dibuatnya. Jumlahnya adalah 999 candi.
Jin 2                 : Wah! Ono suara pitik! Ono suara lesung barang! Matahari wes meh njedul!!!
Jin 1                 : Dewe kudu mbalik!
Bandung          : Jin!! Mbalik meneh! Iki candinee kurang siji!!! Mbalik jin!!!
            Akhirnya Bandung Bandowoso menyerah dan sangat marah! Ternyata Roro Jonggrang telah mempersiapkan rencana ini. Kemudian Bandung Bandowoso memanggil Roro Jonggrang.
Bandung          : Roro! Aku wes nggawe sewu candi!!
Roro Jonggrang            : Opo iyo kui wes ono sewu?
Bandung          : Itungen Roro !
            Sementara Roro Jonggrang menghitung...
Roro Jonggrang            : Siji, Loro, Telu, Papat, Limo.............. 999!!!
Roro Jonggrang            : Geneya meng ono 999 candi Bandung! Koe gagal Bandung!
Bandung          : Neng aku wes usaha Roro!
Roro Jonggrang            : Neng candine kurang siji! Ngaku wae! Kowe seng wes mateni Ibukku!
Bandung          : OPO???? Kowe ngarani aku mateni ibumu???????
Roro Jonggrang            : Ngaku Bandung!!!
Bandung          : Kowe wes nggawe aku Ra sabar Roro! Kowe tak dadekke candi seng ke-sewu kanggo nggenepi candi sewu iki!!!!
           
            Akhir cerita, Roro Jonggrang disihir oleh Bandung Bandowoso. Dan Bandung Bandowoso telah menguasai Kerajaan Prambanan beserta seribu candi yang salah satunya adalah patung dari Roro Jonggrang.


Komentar

Posting Komentar

Postingan populer dari blog ini

NASKAH DRAMA BAHASA INGGRIS 'MALIN KUNDANG'

Once upon a time, there lived an old woman with her son, named Malin. They lived suffered and hanged with the forest yield. Mom               : “Malin, come here son, help me to carry this firewoods.” Malin               : “Yes mom, wait a minute.” (Malin helped his mother) Malin               : “Mom how long will this last? I want some change.” Mom               : “I don’t know malin, we must be patient and don’t stop praying to God.” Malin               : “Mom, I have an idea, would you let me go away to change my fortune? Who knows I will be a rich man.” Mom: ... (Malin’s mother was thinking f...

Weekly Blog #1 - LIBURAN IDUL FITRI? KERJA CUYY

Hai sahabat blogger, nggak kerasa ya liburan kali ini udah mau berakhir. Naik kelas dong pastinya. Jadi Kalian ngelakuin apa aja liburan kemarin? Aku bener-bener belajar kerja lho selama liburan kemarin. Mau tau? Yuk mari simak! Tanggal 11 Juni 2016, itu acara terakhirku di SMP tercinta, SMP Negeri 1 Muntilan. Graduation Party . Dimana acara paling menyenangkan untuk kita semua, terutama anak-anak berprestasi. Kebetulan aku nggak dapet prestasi apa-apa di SMP. Nyesel juga kenapa dulu nggak serius gitu di SMP. Tapi sekarang udah ada plan dong ke depan mau gimana, jadi SMA aku leih serius kok! InsyaAllah dijamin!!! Dan berikut adalah salah satu foto waktu gradu^^ (Cuma ada selfie soalnya belum ngambil VCD foto-foto di sekolah)                 Setelah graduation selesai, barulah status siswa di SMP Negeri 1 Muntilan ini berubah menjadi ‘Alumni’. Libur t’lah tiba kalo gitu. Jadi liburan kali ini kar bertepat...